Przebadano 200 dzieci. Te z wysoką inteligencją emocjonalną mają rodziców pamiętających o 7 zasadach

Rozwój dziecka uzależniony jest od wielu czynników, ale rodzice są w stanie nad niektórymi z nich zapanować. Chcąc wzmocnić inteligencję emocjonalną, czyli rozwinąć umiejętność rozumienia ludzkich emocji, ale i własnych stanów emocjonalnych, opiekunowie powinni już od najmłodszych lat jawnie komunikować niektóre rzeczy. Nauka przychodzi tu z nieocenioną pomocą.

7 rzeczy wpływających na wysoką inteligencję emocjonalną

Bardzo interesującymi wynikami swoich badań podzieliła się Reem Raouda, która na łamach CNBC opublikowała wnioski, które wyciągnęła po rozmowach z dwiema setkami dzieci oraz ich opiekunami. Kobieta od lat zajmuje się pielęgnowaniem relacji między rodzicami i dziećmi, jest także trenerką świadomego rodzicielstwa oraz twórczynią BOUND – cyfrowego dziennika, który pomaga w redukcji stresu oraz dba o zdrowie psychiczne dzieci.

Raouda przygotowała zestaw porad, które mogą przydać się opiekunom i rodzicom dzieci, którym zależy na tym, by te w przyszłości charakteryzowały się wysoką inteligencją emocjonalną.  I choć kobieta nie odnosi się w swoich badaniach do kwestii technologicznych, to trudno zaprzeczyć temu, że np. tablet dla dziecka czy odpowiednie oprogramowanie do nauki, może być pomocne w rozwoju.

Jednak do rozwoju inteligencji emocjonalnej u dzieci potrzebne są inne stymulanty niż np. do nauki języka obcego z aplikacją. Rodzice skupieni wokół zajęć pozalekcyjnych mogą zapominać o podstawach, które Raouda wypunktowała w swoim wpisie. Oto co robili rodzice dzieci, z którymi pracowała kobieta i co może wpłynąć na ich rozwój inteligencji emocjonalnej.

1. Pozwól dziecku na nudę

Przebodźcowanie może być szkodliwe i to nie tylko dla najmłodszych. Istotne jest więc to, by dziecko mogło czuć się komfortowo w sytuacji, kiedy nie jest niczym zajęte. To pozwala na samodzielną naukę umiejętności rozwiązywania problemów, ale też i wpływa na kreatywność. Możliwość cieszenia się z własnego towarzystwa jest ważną umiejętnością, do której wcale nie potrzeba ekranu telefonu.

2. Cisza ma znaczenie

Czasem dobrze jest po prostu pomilczeć. Dziecko, kiedy jest zdenerwowane, może potrzebować pocieszenia, ale to nie zawsze musi być wyrażane werbalnie. Czasem wystarczy sama obecność rodzica czy opiekuna w pokoju, by człowiek zaczął uczyć się przetwarzania własnych emocji oraz tego, jak do nich podchodzić.

3. Nazywanie emocji

Świadomość emocjonalna ma duże znaczenie. Nazywanie własnych emocji pozwala dzieciom na ich poprawne rozumienie oraz w przyszłości dzielenie się nimi. Mówienie na głos, że „jestem szczęśliwy” czy „jestem zdenerwowany” może mieć więc duże znaczenie dla rozwoju. W tym kontekście ciekawym uzupełnieniem, zarówno dla rodziców, jak i samych dzieci, może być seans animacji skupiającej się na temacie emocji właśnie – niedawno debiutujące W głowie się nie mieści 2, można już obejrzeć w popularnych streamingach.

4. Nie bój się przepraszać

Pokazanie dziecku, że błądzenie jest rzeczą ludzką i częścią życia. Branie odpowiedzialności za własne czyny jest pokazaniem siły, a nie słabością. Pokazywanie i mówienie „przepraszam”, potrafi budować zaufanie oraz szacunek. Jest też ważne przy budowaniu relacji oraz tego, jak dziecko będzie w przyszłości podchodziło do emocji.

5. Nie lekceważ „małych” zmartwień

Zgubiona zabawka czy kłótnia z przyjacielem może wydawać się rodzicom czymś, co nie jest wielkim problemem. Dla dziecka może nim jednak być, więc warto je zrozumieć. Nie ignorowanie takich rzeczy ma wpływać na wzmocnienie poczucia własnej wartości, ale i budować bezpieczeństwo emocjonalne.

6. Nie wymuszali „proszę”, „dziękuję” i „przepraszam”

Raouda przytacza przykład własnego dziecka, które nauczyło się okazywania szacunku i wyrażania emocji, obserwując jej zachowanie w stosunku do innych. Życzliwości oraz szacunku nie sposób wymusić, ponieważ to powinno przychodzić naturalnie. Modelowanie zachowania nie zawsze ma sens, a z czasem dziecko samo powinno zrozumieć, jak wielkie znaczenie mają słowa „proszę”, „dziękuję” czy „przepraszam”.

7. Samodzielne szukanie rozwiązań

Nic tak nie uczy, jak własne doświadczenia. By zachęcić dzieci do podejmowania własnych decyzji, warto zostawić im na to przestrzeń. Zamiast podawać gotowe rozwiązania, czasem lepiej zapytać „co uważasz, że powinniśmy zrobić?”. To ma pozwolić na wzmocnienie krytycznego myślenia i budować pewność siebie u dziecka.

O czym warto pamiętać?

Oczywiście powyższe spostrzeżenia nie zawsze muszą gwarantować odpowiednie efekty, które też nie będą zauważalne od razu. Istotne jest to, by rozmawiać z dzieckiem i nie skupiać się tylko na tym, by rozwijać je na siłę.

Inteligencja emocjonalna jest jedną z wartości, która ma coraz większe znaczenie na rynku pracy i może być czymś, co pozwoli dziecku na osiągnięcie prawdziwego sukcesu – zarówno w jego najbliższych latach, jak i dłuższe, życiowej perspektywie. Warto więc zacząć odpowiednio wcześniej pomóc mu ją rozwijać.

Źródło: CNBC. Zdjęcie otwierające: LeManna / Shutterstock

Część odnośników to linki afiliacyjne lub linki do ofert naszych partnerów. Po kliknięciu możesz zapoznać się z ceną i dostępnością wybranego przez nas produktu – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz niezależność zespołu redakcyjnego.

Artykuł Przebadano 200 dzieci. Te z wysoką inteligencją emocjonalną mają rodziców pamiętających o 7 zasadach pochodzi z serwisu ANDROID.COM.PL - społeczność entuzjastów technologii.